Αφιερωμένο...

...για το Γιώργο,
που κάνει τα πρώτα του βήματα.

Κοιμήσου... [αγόρι μου].

Εἶναι μακρὺς ὁ δρόμος.

Πρέπει νὰ μεγαλώσεις.

Εἶναι μακρὺς

μακρὺς μακρὺς ὁ δρόμος.

Τὸ παιδί μου κοιμήθηκε

κι ἐγὼ τραγουδάω...

Δύσκολα εἶναι, ... ,

στὴν ἀρχή.

Τί νὰ πεῖς, δὲν ξέρεις.

Δύσκολα εἶναι στὴν ἀρχή.

Γιατὶ δὲν εἶναι,...,

νὰ μάθεις μόνο

ἐκεῖνο ποὺ εἶσαι,

ἐκεῖνο ποὺ ἔχεις γίνει.

Εἶναι νὰ γίνεις

ὅ,τι ζητάει

ἡ εὐτυχία τοῦ κόσμου,

εἶναι νὰ φτιάχνεις, ...

τὴν εὐτυχία τοῦ κόσμου.

Ἄλλη χαρὰ δὲν εἶναι πιὸ μεγάλη

ἀπ᾿ τὴ χαρὰ ποὺ δίνεις.

Νὰ τὸ θυμᾶσαι...

(Γιάννης Ρίτσος: Πρωϊνό άστρο, διασκευή)