[Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς ο χρόνος που αφιερώνουμε στο ιστολόγιο μειώθηκε...
Πρόθεσή μας να συνεχίσουμε, παρά τις αντίξοες συνθήκες, να αναρτούμε σκέψεις δικές μας καθώς άλλων που μας τράβηξαν το ενδιαφέρον και θα θέλαμε να σας τις κοινοποιήσουμε...
Απόψε παρουσιάζουμε σκέψεις του Χαλίλ Γκιμπράν από το βιβλίο του "Ο Προφήτης" , εκδ. Αλμωπάς (μετ. Γ. Μπαρουξής)]
Τα παιδιά ...Δεν είναι δικά σου παιδιά!
Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας
της ζωής για τον εαυτό της.
Έρχονται μέσα από σας, αλλά όχι από σας.
Και παρόλο που είναι μαζί σας,
δε σας ανήκουν.
Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας,
αλλά όχι τις σκέψεις σας.
Γιατί έχουν δικές τους σκέψεις.
Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους,
αλλά όχι την ψυχή τους.
Γιατί η ψυχή κατοικεί στο σπίτι του αύριο,
που εσείς δεν μπορείτε να επισκεφτείτε
ούτε στα όνειρά σας.
Μπορείτε να προσπαθήσετε να είστε σαν κι αυτά,
αλλά μη ζητάτε να τα κάνετε σαν κι εσάς.
Γιατί η ζωή δεν πάει προς τα πίσω,
ούτε καθυστερεί με το χθες
Χαλίλ Γκιμπράν: "Ο Προφήτης", Εκδ. Αλμωπάς, σελ. 33
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου