dimosofoulis@yahoo.gr

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008

Παιδί και τηλεόραση 2

Επανερχόμαστε στο θέμα παιδί και τηλεόραση ,αντλώντας στοιχεία αυτή τη φορά από το βιβλίο των Sabine Vutz - Urlich Unzner: Τα μοναχοπαίδια. Ένα ή Περισσότερα παιδιά; Εκδ. Θυμάρι, σελ. 88 - 90 (οι υπογραμμίσεις δικές μας):
"...Η τηλεόραση είναι βέβαια μια βολική «μπέιμπι – σίτερ» ….Αποτελεί μέρος της ζωής μας και του πολιτισμού μας, αλλά μπορούμε να μάθουμε να τη χρησιμοποιούμε σωστά.
Να στήνουμε ένα παιδί μπροστά στην τηλεόραση, για να έχουμε την ησυχία μας, αυτό σίγουρα είναι λάθος. Και στην ερώτηση «Τι επιτρέπεται να βλέπουν:», ισχύει ο κανόνας: να παρακολουθεί μαζί του κι ο γονιός. Και σε περίπτωση «κινδύνου» να την κλείνει.
Εδώ το πρόβλημα είναι αρκετά ακανθώδες και έχει πολ­λές παραμέτρους.
Πρώτον, είναι πρακτικά αδύνατο να παρακολουθεί πάντα και ο γονιός μαζί με το παιδί.
Δεύτερον, η απόκτηση γνώσεων του γονιού για το τι είναι ή δεν είναι καλό να παρακολουθεί το παιδί του -και, ιδιαίτερα, ανάλογα με την ηλικία του- είναι ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, σχεδόν άλυτο μέχρι σήμερα, στις καταναλωτικές κοινωνίες. Προς το παρόν, η απόκτηση αυτών των γνώσεων εί­ναι υπόθεση προσωπική του κάθε γονιού;
Για το πρακτικό πρόβλημα "Τι κάνουμε τώρα;", Θα μεταφέρουμε κάποιες εμπειρικές γνώσεις από πρακτικές που εφαρμόστηκαν και απέδωσαν:
Οι γονείς συμφωνούν πρώτα μεταξύ τους.
Στη συνέχεια πληροφορούν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και ορίζουν μια καλή ώρα για τη σχετική συζήτηση. Εκεί αναφέρουν το πώς λειτουργούσε η τηλεόραση μέχρι τώρα. Αναγνωρίζουν το λάθος τους λόγω έλλειψης πληροφοριών ή από άλλους λόγους. Ανακοινώνουν πώς θέ­λουν να λειτουργεί από δω και πέρα και γιατί.
- Η τηλεόραση θα βρίσκεται μακριά απ' την κουζίνα ή το τραπέζι του φαγητού.
-Στην τηλεόραση θα πηγαίνουμε με ραντεβού. Τις άλλες ώρες θα είναι κλειστή. Για όλη την οικογένεια.
- Οι γονείς έχουν την ευθύνη να πληροφορησούν το παιδί (ή τα παιδιά) πόσες ώρες την εβδομάδα επιτρέπεται να βλέπει, ανάλογα με την ηλικία του.
Η επιλογή των προγραμμάτων για τα παιδιά: το δυσκολότερο, ίσως, σημείο, εφόσον οι γονείς δεν έχουν τις σχετικές γνώσεις.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
α.. Να δουν οι γονείς μαζί με το παιδιά τα παιδικά προγράμματα.
γ. Να δώσουν στα παιδιά την ελευθερία να διαλέγουν τα προγράμματα που Θέλουν -από αυτά που επιτρέπονται να δουν- μέχρι να καλύψουν τις ώρες που δι­καιούνται.
δ. Αν τα παιδιά είναι προσχολικής ηλικίας, σημειώνουν οι γονείς τις ημέρες και ώρες της εβδομάδας που Θα ανοίγουν, την τηλεόραση, για να δουν τα δικά τους προγράμματα."

"Τα μοναχοπαίδια Ένα ή περισσότερα παιδιά;"
Συγγραφείς: Vutz Sabine, Unzner Ulrich
Εκδόσεις:
Θυμάρι

Δεν υπάρχουν σχόλια: