Κάποτε ένας ραγιάς πήγε στον πασά για ένα πρόβλημα που είχε :
- Πασά μου, έχω μεγάλο πρόβλημα, δεν χωράμε στο σπίτι. Γυναίκα, παιδιά, πεθερικά δεν γίνεται να βολευτούμε σε μία κάμαρα. Κάνε κάτι σε παρακαλώ και θα σε ευγνωμονώ αιώνια.
- Κότες έχεις στο κοτέτσι σου; ρωτάει ο πασάς.
- Εχω πασά μου, απαντάει ο ραγιάς.
- Τότε βάλε τις κότες μέσα στο σπίτι σου και έλα πάλι σε μία εβδομάδα
- Μα, πασά μου, εδώ δεν χωράμε εμείς, θα χωρέσουμε με τις κότες ;
- Κάνε αυτό που σου λέω.
Τι να κάνει ο ραγιάς, σκέφτηκε αφού το λέει ο πασάς δίκιο θα έχει, βάζει τις κότες στο σπίτι του.
Περνάει μία εβδομάδα και νάτος ο ραγιάς εμφανίζεται πάλι.
- Πασά μου, η κατάσταση έγινε ανυπόφορη, δεν αντέχεται με τίποτα.
- Κατσίκια έχεις στο χωράφι σου ; ρωτάει ο πασάς.
- Εχω πασά μου.
- Τότε βάλε και τα κατσίκια στο σπίτι σου και έλα σε δύο εβδομάδες πάλι.
- Τι να κάνει ο καημένος ο ραγιάς, υπάκουσε ξανά στον πασά του.
Μετά από δύο εβδομάδες, πάλι τα ίδια παράπονα μέχρι που ο πασάς του λέει να βάλει και τα μουλάρια στο σπίτι και να έρθει σε ένα μήνα.
Αφού πέρασε και ο μήνας ο ραγιάς παρουσιάστηκε ξανά στον πασά, έτοιμος να εκραγεί, αλλά δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά βλέπετε.
- Βγάλε τώρα τις κότες από το σπίτι και έλα την άλλη εβδομάδα.
Μετά από την εβδομάδα εμφανίζεται πάλι ο ραγιάς εμφανώς ανακουφισμένος :
- Πασά μου, να σου φιλήσω τα πόδια, μας έσωσες, πήραμε ανάσα με την σοφή σου απόφαση.
Κι έζησε ο πασάς καλά και ο ραγιάς χειρότερα...
- Πασά μου, έχω μεγάλο πρόβλημα, δεν χωράμε στο σπίτι. Γυναίκα, παιδιά, πεθερικά δεν γίνεται να βολευτούμε σε μία κάμαρα. Κάνε κάτι σε παρακαλώ και θα σε ευγνωμονώ αιώνια.
- Κότες έχεις στο κοτέτσι σου; ρωτάει ο πασάς.
- Εχω πασά μου, απαντάει ο ραγιάς.
- Τότε βάλε τις κότες μέσα στο σπίτι σου και έλα πάλι σε μία εβδομάδα
- Μα, πασά μου, εδώ δεν χωράμε εμείς, θα χωρέσουμε με τις κότες ;
- Κάνε αυτό που σου λέω.
Τι να κάνει ο ραγιάς, σκέφτηκε αφού το λέει ο πασάς δίκιο θα έχει, βάζει τις κότες στο σπίτι του.
Περνάει μία εβδομάδα και νάτος ο ραγιάς εμφανίζεται πάλι.
- Πασά μου, η κατάσταση έγινε ανυπόφορη, δεν αντέχεται με τίποτα.
- Κατσίκια έχεις στο χωράφι σου ; ρωτάει ο πασάς.
- Εχω πασά μου.
- Τότε βάλε και τα κατσίκια στο σπίτι σου και έλα σε δύο εβδομάδες πάλι.
- Τι να κάνει ο καημένος ο ραγιάς, υπάκουσε ξανά στον πασά του.
Μετά από δύο εβδομάδες, πάλι τα ίδια παράπονα μέχρι που ο πασάς του λέει να βάλει και τα μουλάρια στο σπίτι και να έρθει σε ένα μήνα.
Αφού πέρασε και ο μήνας ο ραγιάς παρουσιάστηκε ξανά στον πασά, έτοιμος να εκραγεί, αλλά δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά βλέπετε.
- Βγάλε τώρα τις κότες από το σπίτι και έλα την άλλη εβδομάδα.
Μετά από την εβδομάδα εμφανίζεται πάλι ο ραγιάς εμφανώς ανακουφισμένος :
- Πασά μου, να σου φιλήσω τα πόδια, μας έσωσες, πήραμε ανάσα με την σοφή σου απόφαση.
Κι έζησε ο πασάς καλά και ο ραγιάς χειρότερα...
Οι οικοδομικές φάσεις που διακρίνονται σήμερα στο κάστρο αποτελούν μαρτυρία των εργασιών που πραγματοποιήθηκαν από τους εκάστοτε κατακτητές του για την επισκευή του και την προσαρμογή στις εξελίξεις της πολεμικής τεχνολογίας. Σε ειδική εσοχή στην τοιχοποιία, είναι εντοιχισμένος κορμός 
Η παραλία του Αγίου Νικολάου στο Βασιλικό. Η αγαπημένη της Δέσποινας (εγώ προτιμώ... 
το Μακρύ Γιαλό, ένας ήσυχος όρμος στα βόρεια, με κάτασπρα βότσαλα).
Η παραλία του Γέρακα. Δεκάδες οι παραλίες του νησιού αλλά εμείς εκεί, πάνω στα αυγά οι πετσέτες, φασαρία, χαμός. Τα ίδια και στο Λαγανά και στις υπόλοιπες παραλίες ωοτοκίας. Σε λίγα χρόνια η Καρέτα - Καρέτα θα γίνει Χαιρέτα - Χαιρέτα.
Το ναυάγιο από τον "εξώστη", δίπλα στον Αη Γιώργη των Κρημνών.
Η αποκάλυψη! Ένα μικρό φιόρδ στο Ιόνιο: Ο Λιμιώνας. Καταγάλανα νερά.. 
..και δεκάδες σπηλιές. Τόπος για κολύμπι και για φαγητό στο ταβερνάκι στην κορυφή του βράχου.
Το καμπαναριό στο Κοιλιωμένο, 
ο φάρος στο ακρωτήριο Σχοινάρι,
οι Μυζήθρες στο Κερί ή
το ηλιοβασίλεμα από το Καμπί.
