November for ever

Ήρθε κεφάτος, ζεστός, κουβαλώντας τους 20 C και αγνοώντας τα κουρασμένα φύλλα που αγωνιούν μετέωρα: "Να ΄κιτρινίσω και να πέσω ή θα αντέξω;"

Ήρθε και με βρήκε παρέα με μια οξεία αμυγδαλίτιδα που μ΄έχει "αρπάξει - κυριολεκτικά- απ΄το λαιμό " και με έχει καθηλώσει.

Ήρθε για να μου φέρει τα 40α γενέθλια. Μελαγχολία; Α, μπα! Τελικά είναι όμορφο να είσαι σαράντα. Κάποτε με τρόμαζε. Σαραντάρης; Γέρος! Τώρα το χαίρομαι. Μ' ανθρώπους δίπλα μου που με αγαπάνε και τους αγαπώ, που με γεμίζουν και - ελπίζω- τους γεμίζω.

Ήρθε γιατί έπρεπε να 'ρθει. Η τριανταφυλλιά, ο αλεξανδρινός, οι μαργαρίτες και τα χρυσάνθεμα το ξέρουν και έχουν στήσει πάρτυ στο μπαλκόνι...

Ένας Νοέμβρης, ήπιος για την ώρα, μας σπρώχνει σιγά - σιγά προς τα στερνά του φθινοπώρου. Δίγνωμος! Με το ένα πόδι στο φθινόπωρο και το άλλο στο χειμώνα. Δε λέει να αποφασίσει . Μικρό καλοκαιράκι, λιακάδες και όλα μια χαρά(;) ή χειμώνιασε, βροχές, χιόνια και χωμένοι στα ζεστά;

Είναι ο Νοέμβρης της προσμονής, της εσωστρέφειας, του μελαγχολικού απόβραδου! ( Και βραδυάζει νωρίς πια...)

Καλό μήνα!!!

-Για τις στοιχειωμένες ημερομηνίες του Νοέμβρη...

Νοέμβρης 90 ...

Get this widget Track details eSnips Social DNA

Τη μέρα αυτή που διάλεξα
εδώ μπροστά σας να σταθώ
τραγούδια και μισόλογα
στο φως να καταθέσω,
πως πήρα τέτοια απόφαση
δεν ξέρω αν θ' αντέξωη μέρα αυτή θυμίζει μακελειό.

Νοέμβρης ήταν η χρονιά και δω γινόταν του χαμού
εγώ ήμουν δεκαεννιά κι αυτή εβδομήντα τρία,
και να που ερωτεύτηκα κάποια χρονολογία
κι ο έρωτας κρατάει για καιρό.

Μα έχει ο καιρός γυρίσματα μεγάλωσε κι αυτή κι εγώ
μεγάλωσαν κι οι φίλοι μου εκεί γύρω στα σαράντα,
στα κόμματα γαντζώθηκαν και γω δεν ξέρω τι να πώ
και άλλοι στο σπιτάκι τους για πάντα

Η απόσταση μας έσωσε μα οι θύμησες πληγώνουνε
και λέμε σαν βρισκόμαστε τα ίδια και τα ίδια
μα νοιώθω σα μικρό παιδί που πάλι το μαλώσανε
και φεύγω σε μια άγονη Επαρχία

Κοιτάζω πάλι πίσω μου, δυο γιους απόκτησα κι εγώ,
δεκαεπτά Νοέμβρηδες μου βάρυναν την πλάτη,
σημαίες και γαρύφαλλα εμπόριο κι απάτη
και λόγοι επισήμων στο κενό.

Κρατάω το στόμα μου κλειστό,
τα χείλη μου ματώσανε,
κι αυτοί που μας προδώσανε
ανέραστοι να μείνουν.
Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε,
αυτό έχω μόνο να τους πω,
τα όνειρα των εραστών δεν σβήνουν

Ερμηνεία : Γ. Νταλάρας, Δ.Τσακνής

Στίχοι - Μουσική: Διονύσης Τσακνής

Δίσκος: "ΑΛΗΤΗΣ ΚΑΙΡΟΣ" , ΑΚΤΗ, 1991