dimosofoulis@yahoo.gr

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Το αγροτικό ζήτημα σε αριθμούς...

Αντιγράφω από την εφημερίδα express:

AYΞHΣH του κόστους παραγωγής και η ξαφνική μείωση των τιμών των προϊόντων τους «έπνιξε» τους αγρότες, που τα τελευταία χρόνια παράγουν… χρέη.
...
Μιλώντας με αριθμούς, για να κατανοήσει κάποιος το μέγεθος του προβλήματος αρκεί να γνωρίζει ότι:
  1. Το καλαμπόκι πωλείται προς 10-11 λεπτά το κιλό και το νεκρό σημείο είναι· στα 17 λεπτά/κιλό.
  2. Το λάδι πωλείται 2 ευρώ το κιλό και το κόστος παραγωγής είναι στα 2,40· ευρώ.
  3. Το σιτάρι πωλείται 18 λεπτά το κιλό και το κόστος παραγωγής είναι στα 22· λεπτά.
  4. Τα χυμοποιήσιμα πορτοκάλια πωλούνται προς 5-6 λεπτά το κιλό και το κόστος· προσδιορίζεται στα 12-13 λεπτά το κιλό.
  5. Το βαμβάκι πωλείται πλέον κάτω από 30 λεπτά το κιλό και το κόστος ξεπερνά· τα 50 λεπτά το κιλό.

Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι το αγροτικό επάγγελμα έχει καταρρεύσει και πλέον ωθεί μεγάλες μάζες αγροτών, κυρίως τους νεότερους, στην εσωτερική μετανάστευση, προς αναζήτηση εργασίας και κυρίως περισσότερων προοπτικών βελτίωσης της καθημερινότητάς τους.
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί αφού μια καλλιέργεια αποδεικνύεται μη αποδοτική, δεν την αλλάζουν, στρεφόμενοι σε άλλες πιο προσοδοφόρες. Η απάντηση είναι απλή. Δεν υπάρχουν άλλες καλλιέργειες ικανές να αντικαταστήσουν αυτές που εδώ και χρόνια βρίσκονται σε κρίση.
Τα αγροτικά προϊόντα δεν είναι αποτέλεσμα έρευνας και βιομηχανικού σχεδιασμού. Δεν παράγονται καινούργια προϊόντα, ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς.
Eτσι, από τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Eνωση αποφάσισε να μειώσει τις επιδοτήσεις στην αγροτική οικονομία, γιατί βρίσκει φθηνότερα προϊόντα στον Tρίτο Kόσμο, η κρίση ήταν δεδομένη. Οι επιπτώσεις δηλαδή της αναθεώρησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής του 2004 γίνονται οδυνηρά εμφανείς τώρα. Η «αδιαφορία» της Ε.Ε. για τους αγροτικούς πληθυσμούς σε συνδυασμό με την απόφασή της να μειώσει τη συνολική παραγωγή της έχει ως αποτέλεσμα την κρίση που βιώνουμε σήμερα στην Ελλάδα.

3 σχόλια:

ΤΑΣΟΣ είπε...

Δημήτρη τα κάστη στα γεωργικά προιόντα είναι ένα δύσκολο θέμα. Τα στοιχεί απου παραθέτεις όμως είναι μι΄αένδειξη του προβλήματος.

Το κόστος εξαρτάταια από πολλούς παραγόντες
- την ποικιλοτητα - γονιμότητα των εδαφών
- το μηχανικό εξοπλισμό
- το επίπεδο τεχνικών γνώσεων
- το μέγεθος της εκμετάλλευσης
- τις καιρικές συνθήκες
...

Σε αυτές τις κινητοποιήσεις νομίζω ότι
αναδείχτηκε κύρια το πρόβλημα των σιτηρών, (ιδιάιτερα του καλαμποκιού που παραμενει στα αζήτητα και παρά το ότι πωλείται στο 1/3 της περυσινής τιμής ισως και των πολλων εισαγωγών) και του ελαιολάδου που η τιμή του δεν αντιπροσωπεύει ούτε τα εργατικά συλλογής.

Επίσης δεν αναδείχτηκε και το πρόβλημα του σταφυλιού που στην περιοχή μας ορισμένη ποσότητα παραμένει στα αζήτητα.

Με τις σκέψεις αυτές δεν καταλαβαίνω τις αποζημιώσεις στο βαμβάκι εκτός του ότι παρήχθησαν με με τιμές πετρελαίου σε υψηλές τιμές. Θα μπορούσαν να πάρουν κάποια αποζημίωση αλλά όχι και τα περισσότερα.

ΤΑΣΟΣ είπε...

"να μειώσει τις επιδοτήσεις στην αγροτική οικονομία, γιατί βρίσκει φθηνότερα προϊόντα στον Tρίτο Kόσμο",

Δημήτρη δεν είναι ακριβώς έτσι. Εξαναγκάστηκαν να καταργήσουν ορισμενες επιδοτήσεις ΠΟΕ - κίνημα φτωχών χωρών (π.χ. εξαγωγικές επιδοτήσεις) για να μην ανταγωνίζονται τα προιόντα των φτω΄χων χωρών. Ομως διασώθηκαν μέχρι το 2013 οι επιδοτήσεις στη γεωργία θέτοντας περιβαλλοντικες παραμέτρους ( πολλαπλή συμμόρφωση, κώδικες ορθής γεωργικης πρακτικης κ. άλ. )

Παρ όλα αυτά οι ΗΠΑ δεν έχουν ακόμη συμφωνήσει και σε ευκαιρικές συμφωνίες μρ την ΕΕ καταδυναστεύουν την παραγωγή των φτωχών χωρών

Δημήτρης είπε...

Τάσο,
τα ζητήματα που αφορούντα τα κόστη παραγωγής δεν τα γνωρίζω. Υποψιάζομαι όμως ότι τα στοιχεία της Εξπρές πρεέπει να προσεγγίζουν υτην αλήθεια. Όσο για τις επιδοτήσεις, πιστεύω ότι αν θέλουμε να φτάνουν τα ντόπια προϊόντα σε προσιτές στο πιάτο μας, πρέπιε να συνεχιστούν.(Με τους όρους που αναφέρεις)