Όλου του κόσμου οι Κυριακές...

Η Κυριακή

....περπατά αργά στον παραλίμνιο, διασχίζει την ομίχλη και περιμένει την ερωτευμένη ανατολή πίσω από τα βουνά.

...βάζει το ταγεράκι, φορά το κοστούμι, σφίγγει τη γραβάτα και προχωρά προς την εκκλησία: να δει, να τη δουν και να τη δει. (Τεκμήρια πίστης! από ποιόν; για ποιόν;)

...πίνει ελληνικό μέτριο στην πλατεία και ξεφυλλίζει τον τύπο. Φύλλα απ' τη ζωή των άλλων που αγγίζουν(;) τη δική του...

...ξυπνά λίγο πριν το μεσημέρι με το κεφάλι βαρύ από το χθεσινοβραδινό ξενύχτι. Απλώνει το χέρι και είναι η απουσία που θυμίζει το μάταιο του Σαββάτου.

... βιάζεται να ντύσει τα παιδιά για να είναι στην ώρα τους, η ''μαμά'' περιμένει! ( "Δε γαμιέται η κωλόγρια κάθε Κυριακή τα ίδια!")

...παίρνει μια αγκαλιά κυριακάτικες εφημερίδες ("Σούπερ μάρκετ κατάντησαν") και χώνεται στην καφετέρια. Διαβάζει, χαζεύει,ρουφά, ξεχνιέται. Όμορφη που 'ναι η Κυριακή!

...σέρνεται μες το σπίτι. Αβάσταχτος ο χώρος. Καναπές, κρεβάτι, τραπέζι, πόρτα. Αργά βαριά βήματα ως το Πάνθεον. Σκοτάδι. Τίτλοι τέλους. Επιστροφή. Τις Κυριακές από παιδί τις σιχαινόμουνα..

...φορά τη ρόμπα και σέρνεται ως την πολυθρόνα δίπλα στο τηλέφωνο. "Θα με πάρουν τα παιδιά!" Χιονισμένος κότσος σφιχτά δεμένος. Ξεθωριασμένη νυφιάτικη φωτογραφία: εκείνος καθιστός, όρθια αυτή κοιτάζει γλυκά το φακό. Προσμένει ...

...κολλά το αυτί στο ραδιόφωνο και περιμένει το γκολ. Βιαστική η φωνή του Πηλιαρού απ' το ξερό της Καστοριάς δίνει συνθέσεις. Παραδίπλα ένα δελτίο ΠΡΟΠΟ ονειρεύεται και κάνει σχέδια.

...

Αναζητώ τα πρόσωπα της Κυριακής! Της Κυριακής του έρωτα, της θαλπωρής, της μοναξιάς, της ελπίδας, της πνευματικής αναζήτησης, του αδιέξοδου...

Αναζητώ τα πρόσωπα της Κυριακής! Γιατί ξέρει τι θα πει σαγήνη και αποθάρρυνση, προσμονή και προδοσία...