Απριλίου πρώτη...

Απρίλης
ψεύτης, όπως το ψέμα της πρωταπριλιάς
κι αληθινός αντάμα, σαν τη σταύρωση
Μαρτυρικός σαν τα Πάθη
κι ελπιδοφόρος σαν την Ανάσταση.
Χαρούμενος, σαν πρωινό κελάηδισμα στο περιβόλι
κι αβέβαιος, σαν το πρώτο πέταγμα.
Παθιασμένος, σαν παπαρούνα κόκκινη
κι απρόθυμος, στο μεσημεριανό ραχάτι...

Βλέπω τη μέρα να μεγαλώνει κι αναρωτιέμαι αν μπορώ να τη γεμίσω με τις πλάνες μου.
Βαραίνει καθώς τη σέρνω μέχρι τ' αντίκρυσμα τ' Αποσπερίτη, ασήκωτη.
Και τα βράδια ψάχνω την αναπλήρωση, μα είναι κατάφορτα με θύμισες απ' αηδόνια που σκέπαζαν με κελάηδημά τους τ' αφανέρωτα της νιότης. Φάνταζε τ' ονειρεμένο αληθινό κι εγώ 'μουν ο ήρωάς του!
... κι αν ξέφυγα απ' αυτό;
Σαν της πρωταπριλιάς το ψέμα μοιάζει...

"... στους φίλους που 'ναι πια αργά,

αργά να κάνουν πίσω ..."

Καλό μήνα!!!

Κόκκινος χορός
X. & Π. Κατσιμίχaς

Get this widget Track details eSnips Social DNA

Βουίζει απόψε μυστικά
μες την καρδιά μου ένας σκοπός
καρδιά μου
σε άγνωστες γλώσσες μου μιλούν
φλογέρες μεθυσμένες
και με κυκλώνει από παντού
ο κόκκινος χορός

Απ' το σκοτάδι έρχομαι
με ένα μικρό τραγούδι
τραγούδι
με ένα τραγούδι φωτεινό
κρυφά να στο χαρίσω
στους φίλους που 'ναι πια αργά
αργά να κάνουν πίσω

Πότε θα τραγουδήσουμε
τραγούδια ευτυχισμένα
τραγούδια
Απρίλη ψεύτη θα 'χουμε
στα ψεύτικα όνειρά σου
μικρές τσιγγάνες του νοτιά
χορεύουν στην ματιά σου.