dimosofoulis@yahoo.gr

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Να δεις τι σου 'χω για μετά...

ή μαθήματα νεώτερης ελληνικής ιστορίας.


(Τρίτη συνέχεια μιας μισοειπωμένης ιστορίας.)


 Πίστευα ότι ξεκίνησε από μια πρόσκληση για ένα φεστιβάλ κι έκλεισε με μια παράκληση σε ένα mail...
Όμως τώρα που γράφω συνειδητοποιώ ότι ξεκίνησε πριν από είκοσι και πλεον χρόνια στα Γιάννενα, στο κάστρο, συνεχίστηκε στην Πάτρα, πάλι στο κάστρο...
Κι η συνέχειά της; 
Δεν ξέρω αν θα 'ναι ένα συγκεκριμένο κάστρο σε μια συγκεκριμένη πόλη... Θα'ναι σίγουρα ένα ''ΚΑΣΤΡΟ'',μια αλλιώτικη πρόκληση..

Να δεις τι σου 'χω για μετά

Στο ασανσέρ σφάζουν αρνιά,
στο ρετιρέ κριάρια
και στο μεγάλο living-room,
με robe de chabre κυκλοφορούν.

Στον καμπινέ πάνε συχνά
και στον μπιτέ καβάλα,
προσεύχονται διά πασών,
εις το λαχείο συντακτών.

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό,
απ' το 50 και μετά,
μας έχουν πνίξει τα μπετά,
να δεις τι σου 'χω για μετά.

Στου Στρατηγάκη την αυλή
και στ' άλλα ινστιτούτα,
λέει πολλοί είναι μαζεμένοι,
Ρωμιοσύνη μου καημένη.

Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει,
μα κόκαλα τσακίζει,
με yes, με sorry και λοιπά
και με σπασμένα Αγγλικά.

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό,
απ' το 60 και μετά,
ανά, κατά, διά, μετά,
να δεις τι σου 'χω για μετά.

Καβάλα πάνε σινεμά,
καβάλα supermarket,
μπαίνουμε σ' άλλη εποχή,
ποιο στέρεο και ΙΧ.

Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών
κι αντίσταση και γύψος,
Πολυτεχνείο ξαφνικά,
μεταπολίτευση και τα λοιπά.

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό,
απ' το 70 και μετά,
μας έχουν πνίξει τα σκατά,
να δεις τι σου 'χω για μετά.

Εδώ και τώρα εναλλαγή
και πανταχού το νέφος,
από τα out και τα in
βγήκανε γιάπηδες με jean.

Σκυλάδικα στην εθνική,
disco στην παραλία,
ανάδελφος ελληνισμός,
ενώ επίκειται σεισμός.

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό,
απ' το 80 και μετά,
να δεις τι σου 'ρχεται μετά,
να δεις τι σου 'χω για μετά.

Στο 90 φτάσαμε,
εμπρός ταχύ το βήμα,
να το ακολουθήσουμε,
γιατί καθυστερήσαμε.

ΕΟΚ, ΝΟΥΔΟΥ, περικοπές,
Κυπριακό και Σκόπια,
Θεέ μου πως φτάσαμε ως εδώ
στα σύνορα του εξαποδώ.

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό,
απ' το 90 και μετά,
να δεις τι σου 'χω για μετά.

Μα η Ελλάδα ως γνωστόν
ποτέ της δεν πεθαίνει
και όπως έχει ειπωθεί,
κάποια στιγμή θ' αναστηθεί.

Μητέρα μεγαλόψυχη
ή φάντασμα και ζόμπι,
ας κάνουμε υπομονή,
το 2000 θα φανεί.

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό,
την ονειρεύτηκα ξανά,
συγκάτοικο σ' ένα βραχνά,
να με ξυπνάει με βρισιές.
Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

1 σχόλιο:

stavros είπε...

Κι ήταν κι ένα θέατρο (αντίγραφο αρχαίου) με κερκίδες που "βούλιαξαν" και η συνέχεια...σάντουιτς στο King και ξαφνικά μπαίνει ο Βασίλης και ο Χριστόφορος ο κιθαρίστας!!! Δεν υπήρχαν φωτο...ευτυχώς...κι Βασίλης, εν μέσω ρώσικης και μπέικον, μας εξηγεί πως γράφτηκε ο "κουρσάρος"!
Το κάστρο ήταν αργότερα!!!