Πριν από καιρό είχα διαβάσει την υπόθεση, δε γνώριζα την ύπαρξη της ταινίας.
Ο Νίκος μου την έστειλε πριν από λίγες μέρες και τον ευχαριστώ.
Δείτε την, γιατί...
η ΑΓΑΠΗ είναι συναίσθημα βαθύ, που πρέπει να το έχεις.
Αλλά το έχεις μόνο αν στο δώσουν, αν το βιώσεις...
Ἡ ἀγάπη εἶν ὁ πόνος ποὺ μᾶς ἑνώνει μὲ τὸν ἄλλον.
Βραβεία:
Καλύτερη ταινία μικρού μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους,
Καλύτερη ταινία μικρού μήκους στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Πάτρα και ειδικό βραβείο,
Ειδική Μνεία στο Πεσκάρα Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους,
Ειδική Μνεία στην Νάουσα Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους,
Silber Metal στο Φεστιβάλ der Nationen,
Silber Metal στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Des Nightkommerziellen Films
Μια ταινία του Μιχάλη Ζενέλη
This was my first short film.
Αντιγράφω τα λόγια του σκηνοθέτη σε Forum για την ταινία του:
"...Το μήνυμα είναι πολύ απλό. Όλα τα ζωντανά (ανθρώπινα και μη) έχουν αξία άσχετα με το πώς μας κοστολογεί η κοινωνία μας αλλά και εμείς οι ίδιοι αφού είμαστε μέρος αυτή της κοινωνίας. Δεν κατάλαβε κανείς ότι την ταινία την βλέπουμε από την μεριά του καταστηματάρχη και ότι το μυστικό μας αποκαλύπτεται την ώρα που αποκαλύπτεται στον καταστηματάρχη. Και ότι και εμείς μπορεί να την πατήσουμε σαν τον καταστηματάρχη. Να κρίνουμε ανθρώπους και ζώα μόνο και μόνο από την εμφάνιση τους.. Πόσες φορές λέμε αυτός ο κουτσός ή αυτός ο αλλοδαπός κοιτάζοντας και κρίνοντας τον άνθρωπο απέναντι μας μόνο από την εμφάνιση του. Μήπως το ίδιο δεν κάνουν και κάποιοι από το φόρουμ που αγοράζουν κάποιο ζώο ράτσας και σνομπάρουν κάποιο άλλο? Ακόμα όμως και ένας έμπορος μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι όλα εμπορεύσιμα και αυτό ίσως το μάθει από ένα παιδί το οποίο προσπαθεί να υποστηρίξει την θέση του στη κοινωνία. Σας παραθέτω κριτική της Μιριδάκη Γεωργίας (την οποία δεν γνωρίζω και τυχαία βρήκα στο ιντερνετ):
Pet Shop: Μια ταινία μικρού μήκους για την ουσία και όχι για το φαίνεσθαι
Ο ρατσισμός είναι κάτι που σχεδόν κυλάει στο αίμα αυτής της κοινωνίας. Μπορούμε άραγε να δεχθούμε την διαφορετικότητα κάποιου πλάσματος ή είμαστε ικανοί μόνο στο να κρίνουμε από το φαίνεσθαι και να στέλνουμε στο περιθώριο το κάθε τι διαφορετικό από εμάς χωρίς καν να βλέπουμε την ουσία;
Πόσο δύσκολο μας είναι αποδεχόμαστε σαν ισότιμο έναν άνθρωπο που δεν γεννήθηκε σαν κι εμάς και όχι απλά -στη καλύτερη περίπτωση- να νιώθουμε οίκτο και συμπόνοια για εκείνον;
Θεμελιώδη ερωτήματα που μάλλον δεν θα απαντηθούν ποτέ, γεννώνται μέσα απο την συγκινητική -και ελληνική αυτή τη φορά- ταινία μικρού μήκους “Pet Shop” του Μιχαήλ Γαβριήλ Ζενέλη
Πραγματικά κρίμα που είμαστε βλάκες και κάνουμε ηλίθιες ταινίες τις οποίες δεν καταλαβαίνει ο κόσμος ο οποίος τα θέλει όλα μασημένα και έτοιμα προς κατανάλωση. Κρίμα πραγματικά τα λεφτά και το ψώνιο. Κρίμα για εμάς τους ψευτοκουλτουριάριδες που προσπαθούμε να προβληματίσουμε λίγο την κοινωνία για τις αξίες της..."
