Όταν ο Πέτρος Χαρίσης, επιστρέφοντας από την Αμερική, έχτιζε στην ελληνοαλβανική μεθόριο την παράγκα του, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι η Παράγκα θα μετατρεπόταν -συν τω χρόνω- σε σκηνικό όπου πάνω του οι μοίρες των ανθρώπων θα γίνονταν βορά στου χρόνου τα γυρίσματα.
Η ελληνική μειονότητα της Βόρειας Ηπείρου, το βορειοηπειρωτικό, οι πόλεμοι, η εξάπλωση των κομμουνιστικών ιδεών στα Βαλκάνια, η άνοδος του Εμβέρ Χότζα, η ήττα της αριστεράς στην Ελλάδα και η επικράτηση της δεξιάς συνθέτουν το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο οι ήρωες θα δράσουν.
Ο Τηλ. Κώτσιας γνωρίζοντας το βορειοηπειρωτικό από μέσα, εκθέτει τα γεγονότα που σημάδεψαν τις ζωής ενός τμήματος του ελληνισμού. Οι ήρωές του στρατεύονται σε ιδέες - κομμουνισμός, πατρίδα, οικογένεια - τις υπηρετούν πιστά και στο τέλος συντρίβονται. Ένα παντοδύναμο υπερσύστημα τους χρησιμοποιεί και τους συνθλίβει, σ' όποια μεριά και αν στρατεύτηκαν. Άνθρωποι οραματιστές γίνονται αναλώσιμα εργαλεία στα χέρια του συστήματος που υπηρετούν.
Εν τέλει τι καθορίζει τη μοίρα του ανθρώπου; Είναι το δρων άτομο που πιστεύει στο δίκαιο του αγώνα του; Ο συγγραφέας θεωρεί ότι η ατομικότητα υστερεί μπροστά σε παντοδύναμους κοινωνικούς μηχανισμούς. Η θετική προαίρεση του ατόμου, όπου υπάρχει, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και στο τέλος το άτομο θυσιάζεται...
Οι ήρωες του Κώτσια "πέφτουν" στο τέλος ηττημένοι. Τουλάχιστο κάποιοι κατάφεραν πέφτοντας να μην αισθάνονται την ανάγκη να απολογηθούν για τις πράξεις τους. Κατάφεραν πέφτοντας να μην έχουν μετανιώσει για τις επιλογές τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου