Συγκρίσεις..

Την Παρασκευή άρχιζε το Μουντιάλ. Την Πέμπτη ήρθε ο κ. Σύμβουλος!
Δεν ξέρω πως , δεν ξέρω γιατί, τα δυο γεγονότα μπλέχτηκαν στο μυαλό μου.
Ο κ. Σύμβουλος, τυπικός όπως κάθε κ. Σύμβουλος, χειραψία, χαμόγελο, "Συνάδελφε, μπλα,μπλα..." Κι εκεί ανάμεσα στο τρίτο χαμόγελο και δεύτερο λογύδριο το μυαλό μου "πέταξε" στο καφενείο της γειτονιάς σε ώρα ποδοσφαιρικού αγώνα...
Λοιπόν, ο κ. Σχολικός Σύμβουλος, ο κάθε Σχολικός Σύμβουλος, ταυτίστηκε με τους γραφικούς προπονητές του καφενείου που αναλύουν και σχολιάζουν τα τεκταινόμενα στην οθόνη. Ο σύμβουλος και προπονητής του καφενείου μοιάζουν:

1. μιλούν και οι δύο για πράγματα που γνωρίζουν εκ του μακρόθεν, απ' το γραφείο του ο πρώτος, απ' τον καναπέ του ο δεύτερος
2. βρίσκονται στη συγκεκριμένη θέση (του συμβούλου ή του θεατή) γιατί δεν μπορούν ή δε θέλουν να συμμετάσχουν στη διαδικασία που κρίνουν
3. οι θεωρίες και οι αναλύσεις τους δεν έχουν υλική υπόσταση: όταν αποφασίζουν να τις υλοποιήσουν τα κάνουν θάλασσα
4. κρίνουν και κατακρίνουν και οι δυο χωρίς να υπάρχει δυνατότητα και οι ίδιοι να κριθούν...

Το κουδούνι χτύπησε και οι μαθητές αποχώρησαν, μάζεψα το φάκελό μου, συμμάζεψα το μυαλό μου και έφυγα για τον καναπέ μου. Το παιχνίδι άρχισε κι εγώ έγινα προπονητής του καναπέ...
Άντε και καλό Μουντιάλ! (Για καλή εκπαίδευση ούτε λόγος...)