Η επαγγελματική εξουθένωση του εργαζόμενου, (burn out syndrome), είναι η μακροχρόνια εξουθένωση και η μείωση του ενδιαφέροντος για την εργασία που αισθάνονται οι εργαζόμενοι σε πολλούς τομείς.
Ειδικότερα, πρόκειται για σύνδρομο φυσικής, διανοητικής και συγκινησιακής κόπωσης που εμφανίζεται όταν το άτομο βρίσκεται σε συγκινησιακά απαιτητικές καταστάσεις για μεγάλη χρονική περίοδο. Βαθμιαία το άτομο
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και συγκεκριμένα κατά την Ιταλική κατοχή, σε κάποιο νησί του Ιονίου η ομάδα κατοχής των Ιταλών είχε επιτάξει το Δημαρχείο, που βρισκόταν στην κεντρική πλατεία του νησιού και το είχε μετατρέψει σε αρχηγείο της...
Ο επικεφαλής της ομάδας κατοχής, Ιταλός αξιωματικός είχε θρονιαστεί στο γραφείο του δημάρχου και από το παράθυρό του απολάμβανε τη θέα προς την πλατεία του νησιού. Στο κέντρο της πλατείας υπήρχε μια όμορφη
"...Λες και οι λέξεις ειδικά τον τελευταίο καιρό αρνούνται πεισματικά να βγουν στο φως.Λες και κάνουν τη δική τους επανάσταση. Σωπαίνουν και περιμένουν. Πολύ φοβάμαι πως η έξοδός τους θα είναι επεισοδιακή , σαν τον ατμό που ξαφνικά πετάει το καπάκι στον τοίχο και ξαφνιάζει τους πάντες. Όχι όμως και εκείνους που ξέρουν να διαβάζουν τη σιωπή...υπάρχει, προς το παρόν , μια μορφή επικοινωνίας ανάμεσά μας. Η επικοινωνία της σιωπής..."
Έχουν περάσει δώδεκα με δεκατρία χρόνια όταν για πρώτη φορά συνάντησα το Θανάση. Ήταν σε ένα εισαγωγικό σεμινάριο για την Περιβαλλοντική εκπαίδευση στο 51ο Δημοτικό. Δεν ξέρω αν μας έφερε κοντά η κοινή ρουμελιώτικη καταγωγή ή το γεγονός ότι ήμαστε και οι δυο νέοι και άγνωστοι στην πόλη. Εξέπεμπε την πραότητα και την ηρεμία του ανθρώπου που ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει...
Έπειτα χαθήκαμε.
Τον "ξαναείδα" στην Πολιτεία πολλά χρόνια αργότερα όπου η Τίνα μου παρουσίασε τη δουλειά "ενός εργατικού, σεμνού και σημαντικού συναδέλφου". Ήταν μια μικρή ταινιούλα, η αρχή μάλλον απ' τις πολλές που ακολούθησαν αργότερα. Ο Θανάσης πάντα δημιουργικός όσο και αθόρυβος να μας εκπλήσσει κάθε φορά ευχάριστα.
